Mehir en az ne kadar istenir? Minimum mehir miktarı…
Evlilik akdinin doğurduğu bir yükümlülük olarak erkeğin eşine vermesi gereken para ya da mala mehir deniyor.
Kur’an-ı Kerim’de (Nisa Mühleti, 4. Ayet):
“Kadınlara mehirlerini gönül isteğiyle verin…” buyrularak mehirin bayana ilişkin, geri alınamaz bir hak olduğu vurgulanır.
Ancak günümüzde birçok kişi şu sorunun karşılığını merak ediyor: Mehir en az ne kadar olmalı? En az mehir ölçüsü nedir?
İşte uygun görülen mehir ölçüsü…
MEHİR NEDİR
Evlilik akdinin doğurduğu bir yükümlülük olarak erkeğin eşine vermesi gereken para ya da mala mehir denir. Kur’ân-ı Kerîm’de, evlenen erkeğin bayana mehir vermek zorunda olduğu ve bunu zorla geri almasının câiz olmadığı konusunda âyetler bulunmaktadır (el-Bakara, 2/237; en-Nisâ, 4/4, 20, 24, 25; el-Mâide, 5/5).
Hanefîler’e nazaran mehir, nikâhın sonuçlarından biridir. Bu nedenle nikâh esnasında belirlenmemiş olsa, hatta nikâh esnasında verilmeyeceği kural koşulsa bile evlenen bayan mehre hak kazanır.
Mehir nikâh anında belirlenip belirlenmemesine nazaran ikiye ayrılır. Mehrin ölçüsü nikâh anında belirlenmişse buna “mehr-i müsemmâ/belirlenmiş mehir” denir.
Nikâh esnasında mehrin ölçüsünün belirlenmemesi yahut belirlenen mehrin bir sebeple geçersiz sayılması hâlinde, evlenen bayan “mehr-i misil/emsal mehir” hak eder. Bu durumda mehrin ölçüsü akrabaları ortasında her bakımdan kendi pozisyonuna denk olan bayanların aldığı mehrin ölçüsüdür.
MEHİRDE ALT VE ÜST SINIR
Mehir olarak maddî yahut malî kıymeti olan her türlü menfaat tespit edilebilir.
Mehrin en az ölçüsü Hanefîler’e nazaran 10 dirhem (o devirlerde yaklaşık iki koyun bedeli), Mâlikîlere nazaran ise 3 dirhem gümüştür.
Şâfiî ve Hanbelî hukukçulara nazaran ise mehrin alt yahut üst sonu yoktur. Mehrin üst sonunun olmadığı konusunda Hanefî ve Mâlikîler de öteki iki mezhep üzere düşünmektedir.
Hz. Ömer kendi halifeliği devrinde evlilikleri kolaylaştırmak için mehre üst hudut getirmek istemiş, lakin bir bayanın “…Onlara kantarla vermiş olsanız da hiçbir şeyi geri almayın…” (en-Nisâ, 4/20) âyetini kanıt getirmesi karşısında bu fikrinden vazgeçmiştir.
Kaynak: Diyanet
