İstanbul’u bırakıp baba ocağına döndü, harabe evi kendi elleriyle hayata döndürdü
44 yaşındaki Kısmet Ekim Tekinbaş, Müjdat Gezen Sanat Merkezi mezunu bir sanatçı. Yıllarca reklam, dizi ve sinema kesiminde yer aldı; ancak büyük kentte yaşamanın gerilimi ve bilhassa İstanbul’daki sarsıntı derdi, hayatında esaslı bir değişiklik yapmasına neden oldu. Radikal bir kararla ailesinin memleketi Trabzon’un Araklı ilçesine bağlı Erenler Mahallesi’ne döndü. Yaklaşık üç yıl evvel baba ocağına kesin dönüş yapan Tekinbaş, yıllardır harap halde duran meskenlerini tek başına, usta eli değmeden, kendi eforlarıyla tekrar inşa etti.
“BURAYA ÖLMEYE GELDİM, DÖNMEYİ ASLA DÜŞÜNMÜYORUM”
Evini baştan sona kendi imkanlarıyla onaran Tekinbaş, sıvasından boyasına kadar tüm işleri yalnız başına yaptı. Büyük kent hayatına bir daha dönmeyeceğini açık sözlülükle lisana getirerek, “Buraya ölmeye geldim. Asla geri dönmem” diyor.
Köy ömrüne dair hiçbir tecrübesi olmamasına karşın vakitle toprağa ve tabiata bağlandığını vurgulayan Tekinbaş, “Trabzonluyum, buraya aitim. İstanbul’da artık sarsıntı endişesiyle yaşamak istemedim. Bu kararı vermek kolay olmadı zira burada büsbütün yalnızdım, her şeyi kendi başıma yapmak zorundaydım. Fakat her gün yeni bir şey öğrendim. Karşılaştığım zorluklar bana çok şey kattı. Karadenizlinin o meşhur çalışkanlığı bana da geçmiş. Buradaki tabiat, gördüğüm hiçbir yere benzemiyor. Gözüm yeşile doymuyor” kelamlarıyla iç dünyasını lisana getiriyor.
TOPRAKLA KURULAN BAĞ, SANATLA ŞEKİLLENEN BİR HAYAT
Sanatla iç içe büyüyen Tekinbaş, mimarlık ve dizayna olan ilgisini kırsal ömürde da sürdürdü. İzlediği görüntüler, aldığı küçük tavsiyelerle meskenini tekrar yarattı. Üç yıldır gece gündüz çalıştığını belirten Tekinbaş, artık kendi sebzesini eken, yemeklerini kendi mahsulüyle pişiren, hatta boş vakitlerinde deri çanta diken biri haline geldi.
“Köy ömrü dışarıdan göründüğü kadar durağan değil” diyen Tekinbaş, kelamlarını şöyle sürdürdü:
Burada daima bir meşguliyet var, iş hiç bitmiyor. Ancak gürültü yok, trafik yok. Üst komşunun gürültüsünü duymuyorum zira burada tek başımayım. Bu sessizlik ve üretkenlik ruhuma yeterli geliyor. Aracım bile yok, birçok şeyi sırtımda taşıyorum ancak buna karşın kentte olduğumdan çok daha huzurluyum. Portekiz, Fransa, İtalya, Almanya, Avusturya, Fas… Hepsini gördüm. Lakin hiçbiri bana ya da babama ilişkin bir toprak sunmadı. Halbuki burası bizim. Bu yüzden Araklı’dayım. Dönmeyi hiç düşünmüyorum. Burada kalacağım, burada öleceğim.
“ELİ YATKINDI, HER ŞEYİ KENDİ YAPTI”
Yeğeninin azmiyle gurur duyan amca Ali Tekinbaş ise onun eforunu şöyle anlatıyor:
Hiçbir inşaat eğitimi almadı ancak eli işe yatkındı. Konutu kendi hüneriyle yaptı. Küçük yaşta İstanbul’a gitmişti fakat burası onun baba ocağı. Artık yine köklerine dönüyor. Doğal İstanbul’daki hayatla burası çok farklı lakin o artık burada yaşamayı benimsedi.
